przytłamszać

przytłamszać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, przytłamszaćam, przytłamszaća, przytłamszaćają, przytłamszaćany {{/stl_8}}– przytłamsić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, przytłamszaćmszę, przytłamszaćsi, przytłamszaćtłamś, przytłamszaćmszony {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'przygniatać do czegoś, przyduszać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przytłamszał go do podłogi. Przytłamsić ogień. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'oddziaływać na kogoś, w sposób ograniczający jego indywidualność; ograniczać czyjąś swobodę, aktywność': {{/stl_7}}{{stl_10}}Osobowość mistrza przytłamszała ucznia. Obowiązki przytłamsiły go. {{/stl_10}}